Objective: To determine the relation between hypoxia and physical parameters in patients who had different levels of severity of obstructive sleep apnea (OSA).
Methods: This was a retrospective, cross-sectional study of 259 men who were evaluated with overnight polysomnography. Severity of OSA was graded based on the apnea-hypopnea index (AHI): normal/simple snoring (n=31); mild OSA (n=70); moderate OSA (n=63); severe OSA (n=95). Patients with different severity were divided into subgroups, based on having the lowest or highest values of the total sleep time with oxygen saturation <90% (ST90) or minimum oxygen saturation (min SaO2).
Results: Median AHI was 20.4 events/hour. Univariate analysis showed that ST90 was correlated with AHI (r=0.772; p≤0.001) and Epworth sleepiness scale (ESS) (r=0.344; p≤0.001), and min SaO2 was inversely correlated with AHI (r=-0.748; p≤0.001) and ESS (r=-0.319; p≤0.001). Multivariate linear regression showed that ST90 was independently associated with AHI, ESS, and neck circumference, and min SaO2 was independently inversely associated with AHI, ESS, and body mass index (BMI). In patients who had severe OSA, the subgroups which had lowest and highest min SaO2 differed significantly in BMI, modified Mallampati score, neck and waist circumferences, and retroglossal Müller grade. In patients with percentage of sleep time with oxygen saturation below 90% (CT90) <10%, the upper limit of ST90 was 36 minutes and corresponded to 70% lower limit of min SaO2.
Conclusion: Hypoxia parameters show significant variation in OSA severity categories. None of the physical parameters had clinically useful relations with hypoxia parameters in OSA patients except patients who had severe OSA.
Hipoksi parametreleri, fiziksel de¤iflkenler ve obstrüktif uyku apnesinin fliddet derecesi
Amaç: Farklı şiddet derecesinde obstrüktif uyku apnesi (OUA) olan hastalarda hipoksiyle fiziksel parametreler arasındaki ilişkinin belirlenmesi.
Yöntem: Bu çalışma bir gecelik polisomnografik incelemeyle değerlendirilmiş 259 erkekte uygulanan retrospektif çapraz kesitsel bir çalışmadır. OUA’nın şiddet derecesi apne/hipopne indeksine (AH‹) göre derecelendirildi: normal/basit horlama (n=31); hafif derecede OUA (n=70); orta derecede OUA (n=63); şiddetli derecede OUA (n=95). Farklı şiddet derecesinde OUA’sı olan hastalar, oksijen satürasyonu <%90 (ST90) veya minimal oksijen satürasyonu (min SaO2) olan en uzun veya en kısa toplam uyku süresine göre altgruplara ayrıldı.
Bulgular: Ortalama AH‹ 20.4 olay/saat idi. Tek de¤iflkenli analize göre ST90, AHI (r=0.772; p≤0.001) ve Epworth uykululuk ölçeği (ESS) (r=0.344; p≤0.001) ile korelasyon gösterirken min SaO2, AHI (r=-0.748; p≤0.001) ve ESS (r=-0.319; p≤0.001) ile tersine korelasyon gösterdi. Çok değişkenli doğrusal regresyon modelinde ST90 bağımsız olarak AHI, ESS ve boyun çevresiyle korele idi, min SaO2 ise ba- ¤›ms›z olarak AHI, ESS ve vücut kitle indeksi (VKI) ile ilişkiliydi. Ağır derecede OUA geçiren hastalarda en düşük ve en yüksek min SaO2’si olan altgruplarda VKI, modifiye Mallampati skoru, boyun ve bel çevresi ve retroglossal Müller derecesi anlamlı derecede farklıydı. Oksijen satürasyonu <%90 ile karakterize uyku zamanı yüzdesi (CT90) <%10 hastalarda, ST90’ın üst sınırı 36 dakika olup min SaO2’nin alt sı- nırının %70’ine tekabül etmekteydi.
Sonuç: Hipoksi parametreleri OUA fliddet derecesi kategorilerine göre anlamlı değişiklikler göstermektedir. Fiziksel parametrelerin hiçbiri şiddetli OUA geçiren hastalar dışında OUA hastalarında hipoksi parametreleriyle klinik açıdan yararlı ilişkiler içinde değildir.